بروز بیماری تب شالیزار در برخی استان های ایران

این بیماری در مناطق مختلف با نام های ویل، نیشکر، کارگر شالیزار، علف، باقلا، ماهیگیر، زردی عفونی، زردی خونریزی دهنده، تب 7 روزه، تب کانیکولا، تب باتلاق، تب مزرعه و تب برداشت شناخته می شود. مخازن این بیماری شامل تعداد زیادی از حیوانات اهلی و وحشی مانند گاو، اسب، سگ، گربه، خوک، موش و سایر جوندگان است.

این بیماری به اشکال مختلف ظاهر می شود، اما شروع بیماری یک دوره تب حاد است که ممکن است بسیار شدید و گاهی کشنده باشد، همراه با زردی و نارسایی کلیه (بیماری ویل)، مننژیت، میوکاردیت، خونریزی، ذات الریه و کلاپس قلبی عروقی.

تب شالیزاری یکی از بیماری های قابل انتقال بین حیوان و انسان است که به دلیل تنوع عوامل بیماری زا و مخازن آنها (جوندگان، سگ، گاو و گوسفند) دارای طیف گسترده ای در طبیعت است. این بیماری با رطوبت، بارندگی، طوفان، سیل و همچنین عوامل شغلی مانند کشاورزی و کار در مزارع برنج و شالیزار ارتباط زیادی دارد.

مطالعات مختلف اداره دامپزشکی در نقاط مختلف نشان دهنده آلودگی سرمی دام در نقاط مختلف کشور است. در ایران به دلیل شرایط فصلی، محیطی و شغلی، این بیماری در بین کشاورزان و برنج‌کاران استان‌های شمالی کشور شایع است و یکی از بیماری‌های مهم بومی منطقه محسوب می‌شود.

به گزارش دفتر مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، بر اساس گزارش‌های دریافتی از دانشگاه‌های علوم پزشکی، از سال ۱۳۷۶ این بیماری در استان گیلان و شهرهای مختلف آن به‌طور گسترده و سپس در سال‌های بعد در استان‌های مازندران و گلستان به‌صورت محدودتر گزارش شده است. البته موارد کمی و انفرادی از این بیماری از دانشگاه های علوم پزشکی قم، کاشان، سمنان و شهید بهشتی نیز گزارش شده است.

در سالهای اولیه گزارش بیماری از استان گیلان، میزان مرگ و میر این بیماری بیشتر بود و با تقویت مراقبت و حساسیت پزشکان منطقه در تشخیص و درمان به موقع موارد، این میزان در سالهای بعد کاهش یافت. به طوری که از 10 درصد در سال 1376 به 0.37 درصد در سال 1386 کاهش یافته است.

بر اساس اعلام دفتر مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، روند بیماری نشان می دهد که تعداد موارد بیماری از 49 مورد در سال 1376 به تدریج افزایش یافته و با بهبود سیستم مراقبت از بیماری در استان های شمالی کشور به ویژه گیلان به 460 مورد احتمالی افزایش یافته است. شما کشیش آمل بوده اید. در سال 1401 بیشترین میزان بیماری در استان های شمالی کشور به ویژه مازندران بوده است.

بر اساس برآورد سازمان بهداشت جهانی، سالانه یک میلیون مورد بیماری تب برنجی در جهان گزارش می شود که باعث مرگ بیش از 60 هزار نفر در جهان می شود.

در کشورهای در حال توسعه، تب برنج یک بیماری شغلی و در کشورهای توسعه یافته بیماری فعالیت های اوقات فراغت مردم است. شیوع بیماری همه ساله به دنبال باران های شدید و سیل در مناطق بومی به ویژه در مناطق با سطح بهداشت پایین و خانه های نامناسب رخ می دهد.

بیشتر بخوانید:

6 نکته برای گذراندن تابستانی امن

233236