آلودگی هوا با افزایش خطر سکته مغزی و انتقال زوال عقل مرتبط است

در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله eClinicalMedicine منتشر شده است، محققان با استفاده از Biobank بریتانیا (بریتانیا) اثرات مضر قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در طولانی مدت بر انتقال پویا سکته مغزی و زوال عقل، به ویژه تأثیر آلودگی هوا در بازه‌های زمانی مختلف را ارزیابی می‌کنند.

به طور خاص، آنها اثرات سلامتی چند آلاینده هوا را در هوای محیط ارزیابی کردند. به گزارش سالم بمون، این شامل مخلوطی از ذرات معلق (PM) و آلاینده های گازی است. نتیجه سکته مغزی می تواند کشنده باشد، به خصوص در میان افراد مسن. سکته مغزی 11.6 درصد از کل مرگ و میرهای جهانی را تشکیل می دهد و عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی عصبی در سراسر جهان است.

در سال 2019، بیش از 50 میلیون نفر به زوال عقل مبتلا بودند. پیش بینی می شود این رقم تا سال 2050 به 152 میلیون افزایش یابد. با توجه به در دسترس نبودن مداخلات برای جلوگیری از شروع زوال عقل و پیامدهای سکته مغزی کشنده، بررسی عوامل خطر قابل تغییر هر دو وضعیت در اولویت باقی مانده است.

نکته قابل توجه، سکته مغزی و زوال عقل هر دو خطرات متقابلی را ایجاد می کنند، که بررسی عوامل خطر دخیل در “گذر” از سکته مغزی به زوال عقل همراه و زوال عقل به سکته مغزی همراه را ضروری می کند.

علاوه بر این، شواهد در حال ظهور نشان می دهد که خطر سکته مغزی یا زوال عقل تا بیماری های همراه با طول مدت بیماری متفاوت است. بنابراین، مطالعه اثرات آن (که در طول زمان تغییر می کند) می تواند برای بهینه سازی استراتژی های پیشگیری و مدیریت برای سکته مغزی یا زوال عقل حیاتی باشد.

محققان سپس موارد سکته مغزی و زوال عقل را با استفاده از داده‌های Biobank بریتانیا از مراکز ثبت مرگ و بیمارستان‌ها شناسایی کردند.

آن‌ها از مدل‌های خطر متناسب کاکس برای ارزیابی ارتباط آلودگی هوا با سکته مغزی، زوال عقل، بیماری‌های همراه و مرگ‌ومیر به هر علتی استفاده کردند. مدل‌های چند حالته برای تعیین ارتباط آلودگی هوا با انتقال پویا سکته مغزی و زوال عقل استفاده شد.

نتایج، یعنی افزایش هر محدوده بین چارکی (IQR) در امتیاز آلودگی هوا و آلاینده‌های هوا، به عنوان نسبت‌های خطر (HRs) با فاصله اطمینان 95٪ (CIs) ارائه شد. یافته‌های مطالعه شواهد جدیدی برای کاهش خطر اختلالات عصبی مرتبط با آلودگی هوا در بازه‌های زمانی بحرانی ارائه می‌دهد.

با توجه به اینکه استانداردهای کیفیت هوای بسیاری از کشورها هنوز بالاتر از استانداردهای جهانی کیفیت هوای سازمان جهانی بهداشت (WHO) است که در سال 2021 به روز شد، اجرای کنترل های سختگیرانه برای آلودگی هوا می تواند به کاهش بار این بیماری ها کمک کند. علاوه بر این، تحقیقات در مورد مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی حاکم بر این انجمن ها مورد نیاز است.

آلودگی هوا با افزایش خطر سکته مغزی و انتقال زوال عقل مرتبط است. آلودگی هوا شامل ذرات ریز معلق در هوا (PM2.5)، نیتروژن دی اکسید، دی اکسید کربن و سایر آلاینده های هوایی است که ممکن است از منابع مختلفی مانند خودروها، کارخانه ها و نیروگاه ها به هوا رها شوند.

مطالعات نشان داده است که آلودگی هوا با افزایش خطر سکته مغزی و انتقال زوال عقل مرتبط است. برای مثال، یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که هر 10 میکروگرم بر متر مکعب افزایش PM2.5 باعث افزایش 22٪ در خطر سکته مغزی شده است. همچنین، مطالعات دیگر نشان داده اند که آلودگی هوا باعث کاهش عملکرد شناوری مغزی و افزایش خطر زوال عقل است. بنابراین، حفظ کیفیت هوای پاک و پایین نگه داشتن آلودگی هوا می تواند به عنوان یک راهکار مهم برای کاهش خطر سکته مغزی و انتقال زوال عقل در جامعه مفید باشد.