این درمان ممکن است هیپنوتیزم را برای دردهای مزمن موثرتر کند

تحقیقات جدید تیمی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد راهی برای افزایش هیپنوتیزم پذیری شما پیدا کرده است. هیپنوتیزم به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای درمان شرایط روانی و همچنین اختلالات درد مورد بررسی قرار می گیرد. این مطالعه نشان می دهد که تحریک عمقی مغز از طریق جمجمه به طور محسوسی قابلیت هیپنوتیزم را افزایش می دهد، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه در حال ظهور مورد نیاز است.

تیمی از محققان دانشگاه استنفورد امیدوارند که یافته‌های جدید آنها بتواند سودی برای کسانی که درد مزمن دارند، به همراه داشته باشد. این مقاله که این هفته در Nature Mental Health Trusted Source منتشر شد، بر این موضوع تمرکز دارد که چگونه تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) می تواند هیپنوتیزم پذیری را برای مدت کوتاهی افزایش دهد.

نحوه بهبود هیپنوتیزم

این پژوهش به صورت کارآزمایی تصادفی شاهددار دوسوکور با 80 نفر انجام شد. نیمی از شرکت کنندگان تحت درمان قرار گرفتند، در حالی که به نیمی دیگر نسخه ای از تحریک مغناطیسی ترانس جمجمه داده شد که به اندازه کافی قوی برای نفوذ به جمجمه نیست، اما همان روش را دنبال می کند.

به طور کلی تخمین زده می شود که 15٪ از افراد به شدت هیپنوتیزم پذیر در نظر گرفته می شوند و در معیار 10 امتیازی هیپنوتیزم پذیری، انتظار می رود که آنها 9 یا 10 امتیاز بگیرند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مداخله مبتنی بر هیپنوتیزم می‌تواند به درمان‌های روان‌شناختی و همچنین افرادی که درد مزمن را تجربه می‌کنند کمک کند. برای مطالعه خود، محققان از تکنیکی به نام هیپنوتیزم استنفورد ادغام شده با تحریک هدفمند ترانس کرانیال اتصال عملکردی (SHIFT) استفاده کردند.

در این مطالعه شرکت‌کنندگان از طریق MRI استاندارد و MRI عملکردی اسکن شدند. این اسکن‌ها به محققان این امکان را می‌دهد که نه تنها فعالیت مغز را که به هیپنوتیزم‌پذیری افراد مرتبط است، مشاهده کنند، بلکه همچنین بدانند که بهترین مکان برای اعمال سیم‌پیچ مغناطیسی که در طول مغناطیسی ترانس جمجمه استفاده می‌شود. تحریک افرادی که قبلاً تحت آزمایش قرار گرفتند تا ببینند که امتیاز هیپنوتیزم پذیری آنها قبل از ایجاد خط پایه چقدر است، افراد درگیر پس از آن دوباره مورد آزمایش قرار گرفتند.

مشخص شد افرادی که تحریک عصبی داشتند افزایش قابل توجهی در هیپنوتیزم پذیری داشتند به این معنی که آنها یک امتیاز بالاتر از معیار 10 امتیازی هیپنوتیزم پذیری کسب کردند. کسانی که تحریک عصبی را دریافت نکردند افزایشی نداشتند.

دکتر آفیک فارمن (PhD) نویسنده اصلی و پژوهشگر فوق دکترا در استنفورد می گوید که او خوش بین است که این مطالعه مفهومی اثباتی به درمان های مبتنی بر هیپنوتیزم اجازه می دهد تا در آینده بهتر مورد استفاده قرار گیرند، به ویژه برای کسانی که شرایط درد مزمن دارند.

ما می دانیم که افرادی که درد را تجربه می کنند به طور خودکار کاندیدهای خوبی برای درمان مبتنی بر هیپنوتیزم هستند، زیرا می دانیم که هیپنوتیزم برای درد مؤثر است. و مزیتی که هیپنوتیزم در خط اول درمان دارد این است که بدون دارو است.»

همه شرکت کنندگان شامل فیبرومیالژیا بودند، یک بیماری درد مزمن که به دلیل نحوه تظاهر آن در بدن انتخاب شد. دکتر ژان فیلیپ لانگوین، مدیر جراحی مغز و اعصاب ترمیمی در موسسه علوم اعصاب پاسیفیک که همچنین یکی از اعضای هیئت علمی دپارتمان جراحی مغز و اعصاب دانشگاه UCLA است، می‌گوید آنچه را که فارمن و تیمش یافته‌اند، نوید می‌بیند.

لانگوین گفت: “همیشه این فکر وجود دارد که شاید بتوان از تعدیل عصبی نه تنها برای اصلاح مشکلاتی مانند مسائل بهداشت روانی استفاده کرد… بلکه شاید در آینده نیز بتوان از آن برای تقویت برخی از قابلیت های انسان استفاده کرد.”