عفونت های باکتریایی می توانند منجر به تشکیل آبسه شوند – سلول های مرده و بقایایی که توسط سلول های ایمنی التهابی احاطه شده اند. باکتری ها در داخل آبسه ها تکثیر می شوند و باعث التهاب بیشتر و آسیب بیشتر به بافت های اطراف می شوند. در موارد شدید، این واکنش‌های ایمنی در سراسر بدن پخش می‌شوند و منجر به نارسایی ارگان یا سپسیس می‌شوند. اما نحوه تشکیل این آبسه ها و اقداماتی که می توان برای پیشگیری از آنها انجام داد قبلاً به خوبی شناخته نشده بود.
با استفاده از مدل‌های پیش بالینی، محققان بیمارستان زنان بریگهام، یکی از اعضای مؤسس سیستم مراقبت‌های بهداشتی Mass General Brigham، مکانیسم کلیدی را شناسایی کردند که ممکن است منجر به تشکیل آبسه‌های کبدی شود: فرآیندی به نام رونویسی معکوس، که در آن DNA از RNA سنتز می‌شود. محققان با استفاده از توالی یابی RNA، رونوشت های ژن کبدی موش های آلوده به اشریشیا کلی را بررسی کردند. آنها دریافتند که تشکیل آبسه با افزایش بیان رتروویروس های درون زا (ERVs)، بقایای ویروس هایی که به دنبال عفونت های گذشته در ژنوم موش ادغام شده اند، مرتبط است.
نویسندگان این فرضیه را مطرح کردند که DNA تولید شده توسط ERV ها می تواند پاسخ های ایمنی التهابی را تحریک کند که به سلول های اطراف آسیب می زند و در نتیجه باعث ایجاد آبسه می شود. اگر چنین است، جلوگیری از فعالیت ERV ها ممکن است از تشکیل آبسه جلوگیری کند. برای آزمایش این، تیم تحقیقاتی موش‌ها را با ترکیبی از مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس درمان کردند. داروهای ضد رتروویروسی نیز برای مدیریت عفونت HIV استفاده می شود – برای جلوگیری از بیان ERV DNA. آنها دریافتند که یک دوز واحد از کوکتل بازدارنده برای جلوگیری از تشکیل آبسه کافی است، اگر به سرعت پس از عفونت باکتریایی تحویل داده شود.
