تغذیه با شیر مادر تقریباً برای همه نوزادان منبع ایده آل تغذیه است. با این حال، تنها 44 درصد از نوزادان زیر شش ماه در سراسر جهان بدون غذای کمکی از شیر مادر تغذیه می کنند. یکی از دلایل رایج شیر ناکافی برای رفع نیازهای کودک است.
مطالعه جدیدی که به صورت آنلاین در مجله Advances in Nutrition منتشر شده است، ادبیات موجود را برای شناسایی و تجزیه و تحلیل ارتباط بین اندازه بدن مادر و شیردهی، از جمله زمان شروع، مقدار شیر تولید شده و مصرف شیر مادر (MOM) توسط نوزاد بررسی می کند. به دنبال بررسی این فرضیه است که چاقی و اضافه وزن و همچنین کمبود وزن مانع از شیردهی موفق می شود.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) تغذیه انحصاری با شیر مادر را برای شش ماه اول زندگی توصیه می کند. فراتر از آن، شیردهی باید با غذاهای کمکی تا حداقل دو سالگی ادامه یابد. این مستلزم این است که مادر شیر کافی داشته باشد.
هر دو انتهای طیف تغذیه عوامل خطر بالقوه برای شیردهی ضعیف هستند. زایمان زودرس، که در حاملگی های کم وزن و اضافه وزن شایع تر است، به دلایل متعدد با تاخیر در تولید شیردهی و قطع زودهنگام شیردهی مرتبط است.
در حالی که مادران کم وزن ممکن است ذخایر انرژی کافی برای تشکیل شیر کافی نداشته باشند، این موضوع از نظر بالینی تنها زمانی مشاهده می شود که مادر به شدت دچار سوءتغذیه باشد. از سوی دیگر، چاقی ممکن است با انحرافات هورمونی و متابولیک همراه باشد که شیردهی را سرکوب می کند.
پرولاکتین برای شیردهی موفق حیاتی است اما در مادران دارای اضافه وزن/چاق کاهش می یابد. علاوه بر این، شیرخواران اغلب در چنین مواردی به سختی به سینه چسبیده اند. انسولین برای سنتز شیر انسان ضروری است. مقاومت به انسولین که معمولاً در افراد چاق یا دارای اضافه وزن یافت می شود، ممکن است تولید شیر را مختل کند.
در حالی که به نظر می رسد چاقی و اضافه وزن در مقایسه با مادران غیر دارای اضافه وزن، یک عامل خطر برای تأخیر در شروع تولید زیاد شیر مادر 72 ساعت یا بیشتر پس از زایمان است، داده های حمایتی ناچیز است زیرا این گروه در اکثر مطالعات کمتر ارائه شده است. مقدار شیر تولید شده ممکن است تنها پس از یک آستانه BMI معین کاهش یابد، که به دلیل نتایج مختلط این مطالعات است.
اکثر مطالعات همچنین شامل مادران نوزادان نارس نمی شدند. این امر می تواند استفاده از تعاریف دیگر را برای لاکتوژنز موفقیت آمیز پس از زایمان زودرس ضروری کند. به عنوان مثال، یک معیار مبتنی بر حجم، مانند > 500 میلی لیتر در روز، ممکن است به جای تعریف سنتی مبتنی بر ساعت ترجیح داده شود.
این یافته تایید می کند که آکادمی پزشکی تغذیه با شیر مادر “چاقی مادر را به عنوان وضعیتی که شیردهی را مختل می کند” شناسایی کرده است. با این حال، “نتایج ما به اندازه کافی مادران دارای نوزادان نارس یا کسانی که BMI بیش از 30 کیلوگرم بر متر مربع دارند، که ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند، ثبت نکرد.” بنابراین شکاف های تحقیقاتی متعددی شناسایی شد.
اگر این یافته ها توسط تحقیقات آینده تایید شود، مداخلاتی باید برای کمک به مادران دارای اضافه وزن یا چاق در رسیدن به شیردهی موفق طراحی شود. مکانیسم‌های فیزیولوژیکی زیربنای اثر اندازه بدن مادر و ترکیب چربی باید روشن شود. مطالعات آینده همچنین باید بر ارائه شواهدی برای موفقیت استراتژی هایی مانند ورزش، رژیم غذایی ضد التهابی و مدیریت استرس در دوران شیردهی تمرکز کنند.
