یک مطالعه جدید نشان میدهد که اشکال شدید اوتیسم میتواند با رشد بیش از حد لایه بیرونی مغز مرتبط باشد، که این رشد از دوران جنینی آغاز میشود.
محققان در مجله اوتیسم مولکولی گزارش کردند که کودکان نوپای مبتلا به اوتیسم دارای قشر مغزی (ماده خاکستری) هستند که تقریباً 40 درصد بزرگتر از کودکان بدون اختلالات رشد است. همچنین، هر چه اندازه ماده خاکستری کودک نوپا بزرگتر باشد، علائم اجتماعی و زبانی او در مراحل بعدی زندگی شدیدتر میشود.
آلیسون موتری، مدیر برنامه سلولهای بنیادی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، بیان میکند که “هرچه مغز بزرگتر باشد، لزوماً بهتر نیست.” او در یک خبرنامه دانشگاهی اضافه میکند که “در کودکان نوپای مبتلا به اوتیسم شدید، تعداد بیشتری از سلولها و نورونها وجود دارد که این وضعیت همیشه به نفع کودکان نیست.
یکی از معماهای مداوم اوتیسم این است که چرا برخی از کودکان مبتلا به این اختلال علائم شدیدی مانند تأخیر رشد، مشکلات اجتماعی و ناتوانی در صحبت کردن را تجربه میکنند، در حالی که برخی دیگر علائم خفیفتری دارند که با گذشت زمان بهبود مییابند.
در این مطالعه، محققان از سلولهای بنیادی خون 10 کودک نوپا در سنین 1 تا 4 سال برای ایجاد ارگانوئیدهای قشر مغز استفاده کردند. ارگانوئیدها مدلهای سهبعدی از قشر مغز کودکان هستند که از طریق کشت سلولی آزمایشگاهی ایجاد شدهاند. این ارگانوئیدها با نمونههای مشابه از کودکان بدون اوتیسم مقایسه شدند.
محققان دریافتند که ارگانوئیدهای کودکان مبتلا به اوتیسم تقریباً سه برابر سریعتر از ارگانوئیدهای کودکان بدون اوتیسم رشد میکنند. همچنین، ارگانوئیدهای بزرگتر از کودکان مبتلا به اوتیسم شدیدتر، تشکیل سریع نورونها را تجربه کردند. هر چه اوتیسم کودک شدیدتر باشد، ارگانوئیدها سریعتر رشد میکنند، به حدی که نورونهای زیادی ایجاد میشود.
اندازه ارگانوئیدهای قشری که در آزمایشگاه رشد کردند، با ساختار مغز بزرگتری که در اسکنهای MRI مشاهده شد، مطابقت داشت. کودکان نوپا با ارگانوئیدهای بیش از حد بزرگ در مقایسه با کودکان بدون اوتیسم، حجم بیشتری از ماده خاکستری در مناطق اجتماعی، زبانی و حسی مغز داشتند.
اریک کورشن، یکی از مدیران مرکز تعالی اوتیسم UC-San Diego، گفت که این مطالعه منحصر به فرد است زیرا برای اولین بار علائم اوتیسم را به یک مدل آزمایشگاهی توسعه مغز مرتبط میکند. کورشن افزود: “علائم اصلی اوتیسم مشکلات عاطفی، اجتماعی و ارتباطی هستند. ما باید دلایل عصبی-زیستی این چالشها و زمان شروع آنها را درک کنیم.”
محققان امیدوارند که با مشخص کردن علت رشد بیش از حد مغز در رحم، بتوانند درمانهایی برای کاهش علائم اوتیسم توسعه دهند.
