پیش از این، برداشت عمومی این است که حافظه انسان فقط در مغز و به ویژه در سلولهای عصبی ذخیره میشود، اما تحقیقات جدید یک کشف جالب را نشان میدهد. محققان دانشگاه نیویورک، نیکولای وی کوکوشکین و توماس کارو، در مطالعهای که در نشریه Nature Communications منتشر شده است، به بررسی نقش سلولهای غیرمغزی در فرایند حافظه و یادگیری پرداختهاند.
این تحقیق به دنبال بررسی این موضوع بود که آیا سلولهای غیرمغزی، با استفاده از ویژگی عصبی قدیمی به نام اثر فاصلهای انبوه، در تقویت حافظه کمک میکنند. برای این منظور، محققان دو نوع سلول غیرمغزی انسان (یکی از بافت عصبی و دیگری از بافت کلیه) را در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار دادند و آنها را در معرض الگوهای مختلف سیگنالهای شیمیایی قرار دادند؛ همانطور که سلولهای مغزی در حین یادگیری و پردازش اطلاعات به این سیگنالها واکنش نشان میدهند.
نتایج این تحقیق نشان داد که سلولهای غیرمغزی میتوانند یک “ژن حافظه” را فعال کنند، دقیقاً همان ژنی که در مغز در زمان یادگیری و شناسایی الگوهای جدید فعال میشود. این تحقیق نشان داد که این سلولها قادرند به طور مشابه با نورونهای مغز، الگوهای شیمیایی را شناسایی کرده و به تکرار آنها واکنش نشان دهند.
محققان این یافتهها را به عنوان نشانهای از این که توانایی یادگیری تنها مختص سلولهای مغز نیست، بلکه ویژگیای اساسی در تمامی سلولها است، تفسیر کردند. این کشف میتواند درک ما از نحوه عملکرد حافظه را به طور چشمگیری تغییر دهد و به راههای جدیدی برای تقویت یادگیری و درمان مشکلات حافظه منجر شود.
همچنین، این مطالعه نشان میدهد که در آینده باید به بدن خود مانند مغز نگاه کنیم و درک بهتری از چگونگی تأثیر الگوهای مختلف در عملکرد ارگانها داشته باشیم. به عنوان مثال، آنچه که پانکراس درباره الگوهای غذایی گذشته به یاد میآورد میتواند نقش مهمی در حفظ سطح گلوکز خون ایفا کند.