محققان هشدار میدهند که جوهر تتو میتواند به غدد لنفاوی وارد شود و در آنجا تجمع یابد، که این میتواند خطر ابتلا به سرطان پوست و لنفوم را افزایش دهد.
پژوهشهای اخیر نشان دادهاند که افرادی که تتو دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست و لنفوم هستند. این تحقیقات نشان میدهند که جوهر تتو تنها در محل تزریق باقی نمیماند و ذرات آن ممکن است به غدد لنفاوی منتقل شده و در آنجا تجمع یابند.
طبق گزارشات منتشر شده در ScienceDaily، محققان دانشگاه جنوب دانمارک (SDU) و دانشگاه هلسینکی فنلاند به بررسی اثرات سلامتی تتو پرداختهاند. آنها با مقایسه دادههای سلامتی دوقلوهای دانمارکی به این نتیجه رسیدند که افرادی که تتو دارند نسبت به کسانی که بدون تتو هستند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست و لنفوم قرار دارند.
پیش از این نیز پژوهش دیگری از محققان دانشگاه لوند سوئد نشان داده بود که تتو میتواند خطر ابتلا به سرطان سیستم لنفاوی یا لنفوم را افزایش دهد.
ارتباط تتو با افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست
غدد لنفاوی بخشی حیاتی از سیستم ایمنی بدن هستند که وظیفه مقابله با عفونتها و از بین بردن مواد مضر را بر عهده دارند. زمانی که جوهر تتو به پوست وارد میشود، مقداری از آن به غدد لنفاوی منتقل میشود. پژوهشگران معتقدند که این جوهر ممکن است باعث التهاب مزمن در غدد لنفاوی گردد که در طول زمان میتواند منجر به رشد غیرطبیعی سلولها و در نهایت افزایش خطر ابتلا به سرطان شود.
در این پژوهش، محققان از دادههای ۵۹۰۰ دوقلوی دانمارکی استفاده کردند و با تجزیهوتحلیل ارتباط بین داشتن تتو و بروز سرطان در این افراد، دریافتند که افرادی که تتو داشتند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست و لنفوم بودند. استفاده از دوقلوها در این تحقیق به دلیل شباهتهای ژنتیکی و محیطی آنها اهمیت ویژهای داشت.
به گفته محققان، ذرات جوهر ممکن است در غدد لنفاوی تجمع یابند و بدن ممکن است این ذرات را به عنوان مواد خارجی شناسایی کند. در نتیجه، سیستم ایمنی به طور مداوم به این مواد پاسخ میدهد و این فشار مداوم میتواند عملکرد غدد لنفاوی را مختل کرده و پیامدهای بهداشتی جدیتری ایجاد کند.
تأثیر اندازه تتو بر خطر ابتلا به سرطان لنفوم
در ادامه تحقیقات، محققان به این نتیجه رسیدند که اندازه تتو نیز در ارتباط با بروز سرطان تأثیرگذار است. یافتههای آنها نشان میدهند که ارتباط بین تتو و سرطان در افرادی که تتوهای بزرگی دارند، به ویژه آنهایی که به اندازه یک کف دست هستند، بسیار برجستهتر است. به طور دقیقتر، احتمال ابتلا به سرطان لنفوم در افرادی که تتوهای بزرگی دارند، تقریباً سه برابر بیشتر از کسانی است که تتو ندارند.
این نتایج نشان میدهند که خطرات سلامتی مرتبط با تتوهای بزرگ ممکن است قابل توجهتر از تتوهای کوچک باشند. به ویژه از آنجایی که جوهر بیشتری وارد بدن میشود و ممکن است مدت بیشتری در سیستم بدن باقی بماند، این موضوع میتواند تأثیرات منفی بیشتری بر سیستم ایمنی و غدد لنفاوی بگذارد.
چالش های مطالعه ارتباط بین تتو و سرطان
محققان تأکید میکنند که مطالعه ارتباط مستقیم بین داشتن تتو و ابتلا به سرطان پیچیده است. از آنجا که سرطان ممکن است سالها پس از دریافت تتو بروز پیدا کند، اندازهگیری تأثیرات کوتاهمدت و بلندمدت آن دشوار است. به عبارت دیگر، افرادی که در جوانی تتو میزنند، ممکن است سالها بعد به سرطان مبتلا شوند و این تأخیر زمانی موجب میشود تا تعیین اثرات مستقیم تتو بر سرطان دشوار باشد.
همچنین، در بررسیهای انجام شده، عوامل محیطی، ژنتیکی و حتی سبک زندگی نیز در بروز سرطان نقش دارند، بنابراین مطالعه دقیقتر در این زمینه نیازمند بررسیهای بیشتر و طولانیمدت است.
نتیجه گیری
با توجه به یافتههای پژوهشها، ارتباط میان تتو و خطر ابتلا به سرطان پوست و لنفوم به طور فزایندهای واضح است. جوهر تتو میتواند به غدد لنفاوی منتقل شده و باعث التهاب و مشکلات سلامتی جدی شود. همچنین، اندازه و تعداد تتوها به عنوان فاکتورهای مهم در خطر ابتلا به سرطان باید مورد توجه قرار گیرند. اگرچه تحقیقات همچنان ادامه دارد، توصیه میشود افرادی که قصد دارند تتو بزنند، با آگاهی از این خطرات، اقدام به این کار کنند و از سلامت خود مراقبت بیشتری داشته باشند.