به گزارش سالم بمون، ورزش منظم و فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند. تحقیقات نشان داده است که زنانی که فعالیت بدنی منظم داشته‌اند، خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش داده‌اند. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل پیاده‌روی، دویدن، شنا، بدمینتون، تنیس و ورزش‌های دیگر باشند. همچنین، حفظ وزن سالم و مصرف مواد غذایی سالم نیز می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند.
ورزش برای همه، فواید سلامتی دارد اما یک مطالعه جدید در ایالات‌متحده ارتباط مستقیمی بین انقباض عضلات و کاهش ابتلاء به سرطان سینه پیدا کرده است. محققان اظهار کردند که ورزش کردن، سیگنال‌های درون سلولی سرطان سینه را سرکوب می‌کند که مانع از رشد سلول‌های غیر طبیعی می‌شوند و رشد تومور را کاهش میدهد حتی می‌تواند سلول‌های سرطانی را از بین ببرد اما هنوز کار زیادی باید انجام شود تا مشخص شود کدام سرطان‌ها و زیر گروه‌های آنها به ورزش بهتر پاسخ می‌دهند.
محققان در این مطالعه ارتباط افرادی که بیشتر ورزش می‌کنند و خطر ابتلاء به سرطان کمتر را بررسی کردند و دریافتند که این موارد از فوایدی است که بدن با توجه به سبک زندگی سالم تجربه می‌کند.
این داده‌ها بسیار جالب است زیرا نشان می‌دهند که در انقباض عضلانی، عضله در واقع برخی از عواملی را آزاد می‌کند که باعث از بین رفتن یا کاهش رشد سلول‌های نئوپلاسم (غیر طبیعی، اغلب سرطانی) می‌شود. البته توصیه به انجام ورزش منظم روزانه است زیرا ورزش منظم نه تنها می‌تواند منجر به اختلال در ارتباط سلول‌های سرطانی برای توقف رشد آنها شود بلکه عواملی که توسط ورزش آزاد می‌شوند ممکن است در وهله اول در جلوگیری از پیشرفت سرطان سینه نقش داشته باشند.
کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه با ورزش، ناشی از این ایده است که اگر سلول‌های نئوپلاسم دارید و ورزش زیادی انجام می‌دهید، رشد آنها را کند می‌کنید و ممکن است این سلول‌های پیش سرطانی قبل از شروع کنترل بدن از بین بروند البته تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا تمرینات مقاومتی مانند بلند کردن وزنه، اثری مشابه ورزش هوازی دارد یا خیر.
محققان اظهار کردند که اثرات مفید ورزش نیز به شدت با کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات و روده بزرگ مرتبط است اما هنوز تحقیقات در مورد ارتباط آن با سرطان‌ها و زیرشاخه‌های آنها باید انجام شود زیرا بسیاری از عوامل مخدوش‌کننده دیگر مانند سیگار کشیدن، سن، ژنتیک و سایر بیماری‌های همراه وجود دارند که بر خطر ابتلا به سرطان در فرد تأثیر می‌گذارند. نتایج بررسی در مجله Frontiers in Physiology منتشر شده است.
