دانشمندان معتقدند ترکیب موجود در تفاله قهوه می تواند برای جلوگیری از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار گیرد. یک مطالعه جدید نشان میدهد که نقاط کوانتومی کربنی مبتنی بر اسید کافئیک (CACQDs) که از تفاله قهوه ساخته شده‌اند، ممکن است قادر به محافظت از مغز در برابر اختلالات عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون باشند.
به گزارش سالم بمون، این تحقیق نشان می دهد که خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی کافئیک اسید ممکن است به مبارزه با اثرات شیوه زندگی و عوامل محیطی که خطر ابتلا به چنین اختلالاتی را افزایش می دهند، کمک کند. اتخاذ عادات سبک زندگی سالم، مانند پیروی از یک رژیم غذایی مغذی، ورزش منظم، خواب کافی و غیره می تواند به کاهش خطر ابتلا به اختلالات عصبی کمک کند.
اختلالات عصبی، که شامل اختلالات عصبی است، تقریباً 15٪ از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و علت اصلی مشکلات سلامت جسمی و شناختی در سراسر جهان است.
محققان دریافتند که نقاط کوانتومی کربنی مبتنی بر اسید کافئیک (CACQD) که از تفاله قهوه تولید می‌شوند، ممکن است توانایی محافظت از مغز را در برابر اثرات منفی برخی اختلالات عصبی داشته باشند.
بر اساس یک مطالعه جدید، CACQD ها زمانی که اختلال عصبی ناشی از شیوه زندگی و عوامل محیطی از جمله سن، چاقی و قرار گرفتن در معرض آفت کش ها ایجاد می شود، موثر هستند.
آیا قهوه می تواند به درمان زوال عقل کمک کند؟
در حالی که این یافته ها امیدوارکننده است، مهم است که هنگام تفسیر یافته های این مطالعه مراقب باشید.
مهم‌تر از همه، این تنها در شرایط آزمایشگاهی آزمایش شد، یک مرحله تحقیقاتی ضروری اما اولیه. آنها از سلول های SH-SY5Y استفاده کردند که سلول های نوروبلاستوما هستند. این ها به طور گسترده به عنوان مدل های آزمایشگاهی بیماری های عصبی مورد استفاده قرار می گیرند، اما ما نمی توانیم فرض کنیم که اثرات آن بر مغز یکسان باشد. علاوه بر این، بیماری های عصبی (NDs) پیچیده و چند عاملی هستند.
آنها (دوباره، در شرایط آزمایشگاهی) اثرات CACQD ها را در مهار بخشی از پروتئین های سازنده آمیلوئید و از بین بردن رادیکال های آزاد (یعنی خواص آنتی اکسیدانی) نشان دادند. در واقع، این مطالعه بیشتر بر روی خواص شیمیایی (سنتز و توصیف نقاط کوانتومی اسید کافئیک) متمرکز است تا استفاده بالینی (یا حتی پیش بالینی). من معتقدم که آنها می خواستند استفاده از CACQD های سنتز شده را با نشان دادن اینکه می توانند به طور بالقوه برای درمان [بیماری های تخریب کننده عصبی] مورد استفاده قرار گیرند، توجیه کنند.» دکتر پسوا روچا ادامه داد.
محققان پتانسیل پیشگیرانه (نه درمان) را آزمایش کردند، زیرا آنها تأثیرات بر مرگ سلولی را زمانی که سلول ها با CACQDs قبلاً تیمار شده بودند آزمایش کردند (اولین بار سلول ها را در معرض CACQDs قرار دادند؛ تنها پس از آن سلول ها را وادار به انحطاط کردند)، دکتر پسوا روشا. بیشتر توضیح داد.
“مطالعات قبلی قبلاً خواص محافظت کننده عصبی قهوه و اجزای آن را نشان داده اند. بسیاری از مطالعات اپیدمیولوژیک گزارش کرده اند که مصرف قهوه خطر زوال عقل، سکته مغزی و بیماری آلزایمر را کاهش می دهد و تأثیر مثبتی بر پیشرفت بیماری پارکینسون دارد. مطالعه حاضر مکانیسم های بالقوه ای را نشان می دهد که یافته های اپیدمیولوژیک را توضیح می دهد.
