افزایش آمادگی هوازی خطر بستری شدن در بیمارستان را کاهش میدهد

به گزارش سالم بمون، افرادی که آمادگی هوازی خود را حفظ یا افزایش می دهند، در آینده کمتر در معرض خطر بستری شدن در بیمارستان هستند. فعالیت بدنی منظم با تعدادی از فواید سلامتی مرتبط است، از جمله کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و مرگ ناشی از آن. با این حال، تحقیقات کمی در مورد ارتباط بین توسعه تناسب اندام هوازی و احتمال بستری شدن در بیمارستان انجام شده است.

مطالعه مورد بحث که در مجله اروپایی قلب و عروق چاپ شده است، شامل 91140 فردی است که تحت دو ارزیابی مکرر پروفایل سلامت در خدمات بهداشت حرفه ای قرار گرفتند. این ارزیابی ها شامل تست های تناسب اندام روی دوچرخه، اندازه گیری وزن، قد و فشار خون، و سوالاتی در مورد شیوه زندگی و تجربیات سلامتی است.

این مطالعه تغییرات در آمادگی هوازی را بین دو ارزیابی پروفایل سلامت با داده‌های مربوط به پذیرش‌های بعدی در بیمارستان، از داده‌های ثبت ملی مقایسه کرد. این مطالعه بستری شدن در بیمارستان به طور کلی و بستری شدن در بیمارستان به طور خاص برای بیماری های قلبی عروقی را به طور متوسط به مدت هفت سال بررسی کرد.

«حفظ تناسب اندام هوازی» مربوط به تغییرات حداکثر یا منفی یک درصد در سال. تغییرات عمده به عنوان تناسب اندام هوازی بهبود یافته یا ضعیف تر طبقه بندی شدند. میانگین زمان بین آزمون های شرکت کنندگان کمی بیش از سه سال بود.

ارتباط هوازی با بستری نشدن در بیمارستان

نتایج نشان می‌دهد که گروهی که آمادگی هوازی را حفظ کردند، به هر دلیلی در طول دوره پیگیری 7 درصد کمتر بستری شدند و افرادی که آمادگی هوازی بهبود یافته بودند، 11 درصد کمتر از افرادی که آمادگی هوازی آنها بدتر شده بود، بستری شدند.

این تفاوت برای شرکت کنندگانی که قبلا در بیمارستان بستری شده بودند بیشتر بود. هنگامی که آمادگی هوازی در این گروه حفظ شد یا بهبود یافت، تعداد بستری شدن در بیمارستان به هر دلیلی در طول دوره پیگیری 14 درصد کمتر از شرکت‌کنندگانی بود که آمادگی هوازی آنها بدتر شده بود.

برای پذیرش در بیمارستان به‌ویژه به دلیل بیماری‌های قلبی عروقی، حفظ آمادگی هوازی با 9 درصد پذیرش کمتر و افزایش آمادگی هوازی با 13 درصد پذیرش کمتر همراه بود، در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که آمادگی هوازی آنها بدتر شده بود. 20 درصد کاهش در پذیرش به دلیل بیماری قلبی عروقی در طول دوره پیگیری در میان شرکت کنندگانی که قبلا در بیمارستان بستری شده بودند و آمادگی هوازی خود را حفظ کرده یا افزایش دادند، مشاهده شد.

به طور کلی میتوان گفت افزایش فعالیت بدنی، به‌ویژه در میان افرادی که در بیمارستان بستری شده‌اند، می‌تواند باعث کاهش پذیرش مجدد و در نتیجه افزایش شدید بار مورد انتظار در مراقبت‌های بهداشتی در آینده شود.