بیماری قلبی اولین بیماری قاتل در جهان است. افزایش کلسترول و دیس لیپیدمی در کودکان و نوجوانان خطر مرگ زودرس در اواسط دهه چهل و آترواسکلروز تحت بالینی را در اواسط دهه بیست افزایش می دهد. در میان نوجوانان بدون شرایط ژنتیکی برای سطح کلسترول بالا، شیوع کلسترول بالا و دیس لیپیدمی 20٪ است که در اواسط دهه بیست به 25٪ افزایش یافته است.
مطالعه حاضر از دادههای گروه کودکان دهه 90 دانشگاه بریستول استفاده کرد که به عنوان مطالعه طولی والدین و کودکان آوون نیز شناخته میشود. در مجموع 1595 نوجوان، 640 مرد و 955 زن، در آنالیزها وارد شدند. نوجوانان در ابتدا 17 سال سن داشتند و تا سن 24 سالگی پیگیری شدند. سطح کلسترول و شواهد آسیب قلبی در ابتدا و پیگیری ارزیابی شد. علائم آسیب ساختار قلب هیپرتروفی بطن چپ و ضخامت نسبی دیواره بالا است، در حالی که علائم آسیب عملکرد قلب اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ و افزایش فشار پر شدن بطن چپ است.
با کنترل گسترده توده چربی، توده عضلانی، انسولین، گلوکز، التهاب، فشار خون، وضعیت استعمال دخانیات، بی تحرکی، فعالیت بدنی، وضعیت اجتماعی اقتصادی و سابقه خانوادگی بیماری قلبی عروقی و استفاده از نقاط برش بزرگسالان برای تشخیص آسیب قلبی مشاهده شد که افزایش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم و سطح کلسترول کل خطر آسیب زودرس قلبی را 18 تا 20 درصد افزایش داد. در حالی که افزایش تری گلیسیرید خطر آسیب ساختاری و عملکردی اولیه قلب را در طول هفت سال پیگیری دو برابر و سه برابر کرد.
یافتهها نشان داد که زن و مرد هر دو به طور یکسان تحت تأثیر قرار میگیرند و وزن طبیعی و داشتن فشار خون طبیعی از قلب در برابر پیامدهای نامطلوب کلسترول بالا محافظت نمیکند. کشف شد که در حالی که افزایش کلسترول 30 درصد به آسیب مستقیم قلب کمک می کند، هر دو افزایش توده چربی و فشار خون به طور غیرمستقیم 40 درصد در آسیب قلبی نقش دارند. 30 درصد باقی مانده را می توان با ژنتیک و زمان بی تحرکی توضیح داد.
دستورالعمل های بهداشتی به طور کلی توصیه می کنند که کلسترول را تا سن 40 سالگی بررسی کنید. با این حال، ما شاهد اولین شواهد از اثرات فاجعه بار افزایش سطح کلسترول بر قلب بیش از دو دهه قبل هستیم. انتظار تا سن 40 سالگی ممکن است باعث شود که از هر 5 جمعیت بزرگسال، 1 نفر به مشکلات قلبی قابل پیشگیری مبتلا شود که درمان آن بسیار پرهزینه است.