مطالعه‌ای که امروز توسط The BMJ منتشر شد، نشان میدهد که بسیاری از داروهای سرطان که توسط آژانس دارویی اروپا (EMA) بین سال‌های 1995 تا 2020 تأیید شده‌اند، فاقد مزایای اضافی هستند، به‌ویژه داروهایی که از طریق مسیرهای تسریع‌شده («مسیر سریع») تأیید شده‌اند.
و علی‌رغم ادعاهای صنعت داروسازی مبنی بر اینکه برای جبران هزینه‌های تحقیق و توسعه (R&D) به قیمت‌های بالای دارو نیاز است، نتایج نشان میدهد که بیش از نیمی از این داروها، از جمله آن‌هایی که حداقل یا بدون مزیت افزوده دارند، هزینه‌های تحقیق و توسعه را ظرف سه سال جبران می‌کنند.
به این ترتیب، محققان خواستار همسویی بهتر بین فرآیندهای نظارتی و بازپرداخت، به ویژه برای داروهایی که از طریق مسیرهای تسریع شده تأیید شده‌اند، برای ترویج توسعه مؤثرترین داروها برای بیماران با بیشترین نیازها هستند.
پیش بینی می شود که هزینه های جهانی برای داروهای سرطان شناسی از 167 میلیارد دلار در سال 2020 به 269 میلیارد دلار در سال 2025 افزایش یابد. علاوه بر این، تعداد فزاینده ای از داروهای سرطان شناسی بر اساس شواهد کمتر قوی تایید می شوند و این نگرانی ها را در مورد ناهماهنگی انگیزه ها در بازار دارویی با علایق بیماران ایجاد می کند.
برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان مستقر در هلند از رتبه‌بندی‌های چهار آژانس ارزیابی فناوری سلامت، دو انجمن انکولوژی پزشکی و یک بولتن دارویی برای ارزیابی مزایای اضافی داروهای انکولوژی تایید شده توسط EMA بین سال‌های 1995 تا 2020 استفاده کردند. آنها همچنین درآمدهای دارویی جهانی از گزارش های مالی در دسترس عموم از شرکت های داروسازی را با تخمین های منتشر شده قبلی از هزینه های تحقیق و توسعه مقایسه کردند.
از 458 رتبه مزیت افزوده شناسایی شده، 59 (13%) به عنوان مزایای افزوده عمده، 107 (23%) به عنوان مزیت افزوده قابل توجه، 103 (23%) به عنوان مزیت افزوده جزئی و 189 (41%) به عنوان منفعت افزوده منفی یا غیر طبقه بندی شدند. منفعت افزوده قابل اندازه گیری
