تحقیقات جدید نشان میدهد که سماگلوتاید نیاز به دیورتیکهای حلقهای در افراد مبتلا به نارسایی قلبی را کاهش میدهد و همچنین به کاهش وزن کمک میکند.
سماگلوتاید به طور معمول برای درمان دیابت نوع 2 و کاهش وزن استفاده میشود، اما دانشمندان در حال بررسی این هستند که چگونه این آگونیست گیرنده GLP-1 میتواند به درمان سایر بیماریها کمک کند.
تحقیقات جدید گزارش میدهد که سماگلوتاید نیاز و دوز دیورتیکهای حلقهای را در افراد مبتلا به نارسایی قلبی با کسر تخلیه حفظ شده (HFpEF) کاهش میدهد.
یافتهها نشان میدهند که سماگلوتاید تأثیر مثبتی بر علائم، محدودیتهای جسمانی و وزن بدن افراد مبتلا به HFpEF داشته است، بدون توجه به استفاده آنها از دیورتیکها.
با محبوبیت اخیر آگونیستهای گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1) برای درمان دیابت نوع 2 و کاهش وزن، دانشمندان در حال بررسی امکانات درمانی این کلاس از داروها برای سایر شرایط نیز هستند.
این شرایط شامل آپنه خواب، فشار خون بالا، بیماری کبد چرب غیر الکلی، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، بیماری آلزایمر و بیماریهای قلبی عروقی مانند سکته و نارسایی قلبی هستند.
به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر نشان داد که سماگلوتاید – ماده فعال در داروهای Ozempic و Wegovy – ممکن است به کاهش علائم نارسایی قلبی با کسر تخلیه حفظ شده (HFpEF) در افراد مبتلا به چاقی و دیابت نوع 2 کمک کند.
اکنون، تحقیقات جدیدی که در کنفرانس علمی نارسایی قلبی 2024، کنفرانس علمی جامعه قلب اروپا (ESC)، از 11 تا 14 مه ارائه شد، گزارش میدهد که سماگلوتاید نیاز و دوز دیورتیکهای حلقهای را در افراد مبتلا به HFpEF کاهش میدهد.
دانشمندان دریافتند که سماگلوتاید تأثیر مثبتی بر علائم، محدودیتهای جسمانی و وزن بدن افراد مبتلا به HFpEF داشت، بدون توجه به استفاده آنها از دیورتیکها.
کاهش دوز دیورتیکهای حلقهای با سماگلوتاید
این مطالعه دادههای دو آزمایش را ترکیب کرد – “سماگلوتاید در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کسر تخلیه حفظ شده و چاقی” که در اوت 2023 منتشر شد و “سماگلوتاید در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مرتبط با چاقی و دیابت نوع 2” که در مارس 2024 منتشر شد – که شامل 1145 شرکتکننده با میانگین سنی 70 سال بود.
در هر دو آزمایش، شرکتکنندگان به نارسایی قلبی مرتبط با چاقی مبتلا بودند و نمره خلاصه بالینی پرسشنامه کاردیومیوپاتی کانزاس سیتی (KCCQ-CSS) آنها کمتر از 90 بود. این پرسشنامه کیفیت زندگی افراد مبتلا به نارسایی قلبی را ارزیابی میکند.
شرکتکنندگان به صورت تصادفی یا سماگلوتاید یا دارونما به مدت 52 هفته دریافت کردند. شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند: کسانی که دیورتیک دریافت نمیکردند، یک زیرمجموعه که تنها دیورتیکهای غیر حلقهای دریافت میکرد، و یک زیرمجموعه که دیورتیکهای حلقهای دریافت میکرد.
پس از تجزیه و تحلیل دادههای ترکیبی، محققان دریافتند که شرکتکنندگانی که سماگلوتاید مصرف کردند، نمره KCCQ-CSS خود را بهبود بخشیدند، بدون توجه به اینکه دیورتیک مصرف میکردند یا نه. با این حال، بهبود در شرکتکنندگانی که دیورتیکهای حلقهای دریافت میکردند بیشتر بود.
در افرادی که سماگلوتاید مصرف کرده و دیورتیکهای حلقهای دریافت میکردند، دوز دیورتیکهای حلقهای آنها پس از 52 هفته 17 درصد کاهش یافت.
دکتر ریگود تادوالکار، کاردیولوژیست مشاور در مرکز بهداشت پروویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، کالیفرنیا – که در این مطالعه شرکت نداشت – به Medical News Today گفت: “دیورتیکها میتوانند به تخلیه مایعات اضافی کمک کنند، اما لزوماً مکانیسمهای زمینهای پشت HFpEF را هدف قرار نمیدهند.”
دیدن دادههای دیورتیک که این افراد میتوانند دوز دیورتیک خود را کاهش دهند، نیاز کمتری به افزایش دوز دیورتیک خود دارند و به طور کلی نیاز کمتری به دیورتیکها دارند، وقتی که با سماگلوتاید درمان میشوند، بسیار عالی است زیرا مراقبت آنها را به جلو میبرد.