خوابیدن طولانی در یک شب و فقط چند ساعت در شب دیگر می‌تواند ناسالم باشد. مطالعه جدیدی نشان میدهد که الگوهای خواب نامنظم می‌تواند یک عامل خطر برای دیابت نوع 2 باشد.
اهمیت الگوهای خواب منظم
سینا کیانرسی، سرپرست تیم تحقیقاتی، اظهار داشت: “نتایج این مطالعه بر اهمیت داشتن الگوهای خواب ثابت به عنوان یک استراتژی برای کاهش خطر دیابت نوع 2 تأکید می‌کند.” او پژوهشگر بخش پزشکی شبکه Channing در بیمارستان بریگام و زنان در بوستون است.
مطالعه بر روی بیش از 84,000 نفر
این مطالعه شامل داده‌های خواب و سلامت بیش از 84,000 نفر از شرکت‌کنندگان در بانک زیستی بریتانیا بود. میانگین سنی شرکت‌کنندگان 62 سال بود و در آغاز مطالعه هیچ‌کدام به دیابت مبتلا نبودند. برای هفت شب متوالی، شرکت‌کنندگان یک شتاب‌سنج (دستگاهی مشابه ساعت که حرکت در رختخواب را نظارت می‌کند) بر تن داشتند.
پیگیری سلامت در طول 7.5 سال
محققان بررسی کردند که آیا شرکت‌کنندگان در طول 7.5 سال آینده به دیابت نوع 2 مبتلا شده‌اند یا خیر. پس از تنظیم عوامل مخدوش‌کننده احتمالی، تیم کیانرسی ارتباط واضحی بین الگوهای خواب نامنظم و افزایش خطر دیابت نوع 2 پیدا کرد.
تعریف خواب نامنظم و خطر دیابت
خواب نامنظم به عنوان مدت زمانی تعریف می‌شود که به طور متوسط بین 60 دقیقه یا بیشتر بین شب‌ها تغییر می‌کند. افرادی که الگوی خواب نامنظم داشتند، در مقایسه با افرادی که خواب شبانه ثابتی داشتند، 34 درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 بودند.
چگونه نوسانات خواب ممکن است دیابت را تشویق کند؟
این مطالعه نتوانست به این سوال پاسخ دقیق بدهد، اما تیم بوستون نظریه‌ای مطرح کرد که “اختلال شبانه‌روزی و اختلالات خواب” می‌تواند نقش مهمی در افزایش خطر دیابت نوع 2 داشته باشد.
نتیجه‌گیری
این یافته‌ها نشان می‌دهند که حفظ الگوهای خواب منظم و ثابت می‌تواند یک استراتژی مؤثر برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 باشد. تنظیم دقیق خواب و جلوگیری از نوسانات بزرگ در مدت زمان خواب می‌تواند به سلامت کلی و کاهش بیماری‌های مزمن کمک کند.
