پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که افزایش دور کمر می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد. بر اساس یافته‌های آن‌ها، افرادی که طی یک دوره شش‌ساله دور کمر بالایی داشتند، با ۱۶۳ درصد افزایش خطر بیماری قلبی مواجه بودند. حتی کسانی که دور کمر متوسط داشتند، با ۶۱ درصد افزایش خطر روبه‌رو شدند.
دکتر «یون کیان»، محقق ارشد از دانشگاه پزشکی نانجینگ چین، بیان کرد: “نتایج نشان میدهد که ثابت ماندن یا افزایش دور کمر در طول شش سال، به‌طور مستقیم خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش میدهد. اندازه‌گیری دور کمر می‌تواند به‌عنوان یک شاخص پیش‌بینی‌کننده برای این بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.”
در این مطالعه، شاخص گردی بدن (BRI) به‌عنوان معیاری برای اندازه‌گیری میزان چربی اضافی شکم و مقایسه آن با قد افراد استفاده شده است. این شاخص، چربی احشایی که در اطراف اندام‌های داخلی تجمع می‌کند و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش میدهد، نیز به‌خوبی نشان میدهد. این در حالی است که شاخص توده بدنی (BMI) تنها وزن را نسبت به قد محاسبه کرده و گاهی در تخمین چاقی ناکارآمد است، زیرا افرادی با توده عضلانی بالا، مانند ورزشکاران، ممکن است BMI بالایی داشته باشند، اما دچار چاقی نباشند.
در این پژوهش، BRI نزدیک به ۱۰ هزار بزرگسال چینی ۴۵ سال به بالا در دهه ۲۰۱۰ مورد بررسی قرار گرفت. محققان با تجزیه و تحلیل تغییرات BRI در طول زمان، ارتباط مستقیمی بین افزایش این شاخص و افزایش خطر بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و حملات قلبی مشاهده کردند.
این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل خطرناک برای سلامت قلب مانند فشار خون، قند خون و سطح کلسترول نیز باقی ماند.
دکتر کیان خاطرنشان کرد: “چاقی علاوه بر افزایش چربی، موجب بروز التهاب و سایر مشکلات داخلی می‌شود که می‌تواند عملکرد قلب و عروق را تحت تأثیر قرار دهد.”
