تحقیقات نشان میدهد که حدود ۴۰ درصد از سرطانهای سینه هورمون مثبت در زنان یائسه ممکن است به طور مستقیم با چربی اضافی بدن مرتبط باشد. این نتیجهگیری از اهمیت ویژهای برخوردار است، زیرا بسیاری از بررسیها که بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) انجام میشوند، به طور دقیق چربی بدن را اندازهگیری نمیکنند.
به گفته محققان، تأثیر واقعی چاقی بر خطر ابتلا به سرطان سینه احتمالا بیشتر از آن چیزی است که با استفاده از BMI نشان داده میشود. «ورونیکا داویلا-باتیستا»، دانشیار اپیدمیولوژی دانشگاه لاس پالماس د گرن کاناریا، بر اهمیت استفاده از معیارهای دقیقتر برای اندازهگیری چربی بدن تأکید کرده و بیان کرده است که استفاده از شاخصهای بهتر میتواند نقش چاقی در سرطان سینه زنان یائسه را بهتر نمایان سازد.
در این تحقیق، محققان به مقایسه BMI با شاخص دیگری به نام CUN-BAE پرداختند که جنسیت و سن را نیز در معادلات خود مدنظر قرار میدهد. این دو معیار برای اندازهگیری چربی بدن در ۱۰۲۲ زن مبتلا به سرطان سینه و ۱۱۴۳ زن سالم مقایسه شدند.
نتایج نشان داد که حدود ۲۳ درصد از سرطانهای سینه با چربی بدن بر اساس BMI مرتبط هستند، در حالی که ۳۸ درصد از سرطانها با استفاده از شاخص CUN-BAE به چربی اضافی نسبت داده شدند. این تفاوتها به خصوص در سرطانهای هورمون مثبت که توسط هورمونهایی مانند استروژن تحریک میشوند، بیشتر نمایان بود.
مطالعه همچنین نشان داد که چربی اضافی بدن میتواند سطح استروژن را در زنان افزایش دهد، زیرا بافت چربی به ترشح هورمونهای زنانه کمک میکند. این یافتهها نشان میدهد که برای تخمین دقیقتر خطر سرطان ناشی از چاقی، باید از معیارهای بهتری مانند CUN-BAE استفاده شود.
این نتایج به طور خاص اهمیت این موضوع را برجسته میکند که معیارهای سنتی BMI ممکن است تأثیر چاقی بر سرطان سینه در زنان یائسه را دست کم بگیرند، در حالی که استفاده از معیارهای دقیقتر به درک بهتر این ارتباط کمک میکند.
