توجه داشته باشید که چربی شکمی فقط به لایه چربی انباشته شده در زیر پوست شکم زیر بازو محدود نمی شود، بلکه شامل چربی احشایی نیز می شود که در عمق شکم قرار گرفته و اندام های داخلی را احاطه کرده است. این چربی احشایی عمیق را می توان با تکنیک های تصویربرداری مشاهده و اندازه گیری کرد، اما تحت کنترل نیست.
این چربی احشایی است که با بیماری هایی مانند بیماری قلبی، دیابت نوع 2، فشار خون بالا، کلسترول خون بالا و مشکلات تنفسی مرتبط است.
تحقیقات نشان می دهد که سلول های چربی، به ویژه سلول های چربی شکم، از نظر بیولوژیکی فعال هستند. بنابراین، بافت چربی را می توان یک اندام یا غده غدد درون ریز در نظر گرفت که هورمون ها و مواد دیگری را تولید می کند که می تواند بر سلامت ما تأثیر زیادی بگذارد. اگرچه دانشمندان هنوز در حال بررسی اثرات این هورمون ها هستند، اما واضح است که چربی اضافی بدن، به ویژه چربی های شکمی، تعادل و عملکرد طبیعی این هورمون ها را مختل می کند.
تحقیقات نشان می دهد که چربی شکمی با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است و صرف نظر از اینکه وزن کلی یک فرد چقدر است. در واقع، برخی از مطالعات نشان داده اند که در زنانی که وزن طبیعی بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) دارند، دور کمر بیشتر از حد طبیعی (چربی بالای شکم) با افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی مرتبط است.
چربی هایی که در قسمت پایین بدن جمع می شوند و بدن به اصطلاح گلابی شکل را ایجاد می کنند، عمدتاً زیر جلدی هستند و چربی هایی که در ناحیه شکم جمع می شوند و بدن به اصطلاح سیبی شکل را ایجاد می کنند، عمدتاً چربی احشایی هستند.
مطالعات نشان می دهد که توزیع ذخایر چربی بدن و اینکه چه مقدار از آن به شکل چربی شکمی است عمدتاً توسط ژنتیک تعیین می شود.
افزایش چربی شکم می تواند به دلیل رژیم غذایی نامناسب، ورزش نکردن و استرس اتفاق بیفتد و زمانی که در حال کاهش وزن هستید، چربی شکم اغلب آخرین چربی است که از دست می دهید.
برای از بین بردن چربی شکم، مانند چربی در سایر قسمت های بدن، باید رژیم غذایی و ورزش کنید تا وزن کم کنید. برای این منظور، انجام فعالیت بدنی منظم با شدت متوسط – حداقل 30 دقیقه در روز (و شاید تا 60 دقیقه در روز) برای کاهش وزن و کاهش چربی شکم ضروری است. توجه داشته باشید که ورزش های موضعی مانند دراز و نشست، اگرچه باعث سفت شدن عضلات شکم می شوند، اما تاثیری در کاهش چربی احشایی ندارند.
رژیم غذایی نیز مهم است. به اندازه وعده غذایی خود توجه کنید، کربوهیدرات های پیچیده (مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل) و پروتئین بدون چربی یا بدون چربی را در رژیم غذایی خود بگنجانید و از نان سفید و سایر غلات تصفیه شده و نوشیدنی های شیرین حاوی شکر یا شکر اضافه شده خودداری کنید. چربی های اشباع شده و چربی های ترانس را با چربی های غیر اشباع چندگانه جایگزین کنید.
در آینده، دانشمندان امیدوارند داروهایی بسازند که به طور انتخابی چربی شکم را هدف قرار دهند. اما تا آن زمان، توصیه آنها تغییر سبک زندگی، به ویژه ورزش و رژیم غذایی برای کاهش چربی احشایی است.
