ویتامین B12 یکی از ویتامین‌های مهم برای سلامتی بدن است که نقش مهمی در عملکرد سلول‌های عصبی، تولید سلول‌های خون، و عملکرد سیستم ایمنی دارد. کمبود ویتامین B12 می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند ضعف عمومی، خستگی، ضعف عضلانی، اختلالات حافظه و تمرکز، افسردگی، اضطراب، و حتی مشکلات عصبی شود.
در برخی از افراد، مصرف کافی مواد غذایی حاوی ویتامین B12 مانند گوشت قرمز، ماهی، تخم مرغ و محصولات لبنی، یا مشکلات جذب این ویتامین توسط بدن می‌تواند منجر به کمبود آن شود. افراد مسن‌تر، افرادی که عمل جراحی روده داشته باشند، یا افرادی که رژیم غذایی وگان یا گیاه‌خوار دارند نسبت به کمبود ویتامین B12 حساس‌تر هستند. برای جلوگیری از این عوارض، مصرف مکمل‌های ویتامین B12 توصیه می‌شود. افرادی که رژیم غذایی خود را مناسب نمی‌دانند یا از کمبود ویتامین B12 رنج می‌برند، باید با پزشک خود مشورت کنند تا بهترین روش مصرف ویتامین B12 را برای خود انتخاب کنند. در بعضی موارد، ممکن است نیاز به تزریقات ویتامین B12 داشته باشند.
کمبود ویتامین B۱۲ به راحتی با مکمل‌ها یا با تغییرات در رژیم غذایی برطرف می‌شود. بدن از ویتامین B۱۲ برای ساخت گلبول‌های قرمز و حفظ سلامت سیستم عصبی استفاده می‌کند و سایر علائم رایج کمبود ویتامین B۱۲ شامل تجربه ضعف عضلانی و یبوست است. بیش از نیمی از افراد شرکت‌کننده در این مطالعه کمبود ویتامین B۱۲ داشتند.
پروفسور هدر کلر، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: اثرات منفی کمبود ویتامین B۱۲ قابل توجه است. این موضوع در زمینه جمعیت سالخورده که به مراقبت طولانی‌مدت نیاز دارند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مطالعه شامل ۴۱۲ سالمندی بود که وارد خانه‌های مراقبت می‌شدند و بیش از نیمی از آنان سطح ویتامین B۱۲ پایین و ۱۴ درصد کمبود این ویتامین را داشتند.
کایلن پیسترر، نویسنده اول این مطالعه گفت: افراد سالخورده با گذراندن زمان در خانه‌های مراقبت طولانی‌مدت، اغلب افسردگی و تنهایی را تجربه می‌کنند به همین دلیل است که ما باید تمام تلاش خود را برای افزایش کیفیت زندگی و کیفیت مراقبت در این شرایط انجام دهیم. غربالگری کمبود ویتامین B۱۲ اولین گام برای هدف قرار دادن درمان B۱۲ برای کسانی است که ممکن است بیشترین سود را کسب کنند. سطح ویتامین B۱۲ را می‌توان از طریق مکمل یا با خوردن غذاهایی مانند لبنیات، جگر، ماهی قزل آلا و تخم مرغ افزایش داد.
