تحقیقات جدید تایید میکند که سالمندانی که مشکلات بینایی دارند در معرض خطر بیشتری برای سقوط خطرناک هستند. تیمی که در 28 دسامبر گزارش داد، در مقایسه با سالمندان با بینایی خوب، احتمال سقوط برای سالمندان مبتلا به گلوکوم 38 درصد، برای افراد مبتلا به آب مروارید 36 درصد و برای سالمندان مبتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) 25 درصد افزایش یافت.
تیم تحقیقاتی خاطرنشان کرد که در سراسر جهان، سالانه بیش از 650000 نفر در اثر زمین خوردن جان خود را از دست می دهند و زمین خوردن می تواند به ویژه برای سالمندان ضعیف کشنده باشد. در ایالات متحده، هزینه های پزشکی برای سقوط بیش از 23 میلیارد دلار در سال است.
اختلال بینایی یک عامل خطر آشکار برای سقوط است و تیمی در دانشگاه منچستر در بریتانیا می خواستند این خطر را کمیت کنند. آنها داده‌های مربوط به سلامت بینایی، افتادن و شکستگی‌های یک پایگاه داده ملی بریتانیا را در بیش از 410000 نفر بررسی کردند. شرکت کنندگان در زمان مطالعه معمولاً در دهه 70 زندگی خود بودند. علاوه بر افزایش خطر سقوط مرتبط با بیماری های بینایی مختلف، این مطالعه همچنین افزایش خطر شکستگی استخوان را نشان داد.
گروه منچستر دریافتند، در مقایسه با همسالان خود با بینایی خوب، افراد مبتلا به گلوکوم 31 درصد بیشتر احتمال شکستگی دارند، افراد مبتلا به آب مروارید 28 درصد بیشتر در معرض خطر هستند و افراد مبتلا به AMD با خطر 18 درصد بیشتر مواجه هستند.
آسیب‌ها شامل شکستگی‌های لگن، ستون فقرات، ساعد، استخوان‌های جمجمه یا صورت، لگن، دنده‌ها یا جناغ سینه و ساق پا بود. تیمی که توسط جونگ یین تسانگ، از مرکز تحقیقات مراقبت های اولیه و خدمات بهداشتی دانشگاه هدایت می شد، گفت: در حالی که اختلال بینایی خطر این آسیب ها را افزایش می دهد، “اکثر این بیماری های چشمی قابل پیشگیری یا درمان هستند.”
محققان خاطرنشان کردند: معاینه منظم چشم ممکن است برای سالمندان بسیار مهم باشد زیرا “در مراحل اولیه بیماری چشم، بیماران اغلب بدون علامت هستند و از اختلال بینایی بی اطلاع هستند.” گروه تسانگ افزودند، علاوه بر تشخیص زودهنگام و درمان مشکلات بینایی، سالمندان مبتلا به AMD، آب مروارید یا گلوکوم نیز ممکن است از مشاوره بهبود یافته، دسترسی و ارجاع به خدمات پیشگیری از سقوط بهره مند شوند.
