از کجا بفهمم بیماری دو قطبی دارم ؟

چطور متوجه شویم که به بیماری دو قطبی مبتلا شده ایم ؟ اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی شدید مشخص می شود. این می تواند از اوج شدید (شیدایی) تا پایین ترین حد (افسردگی) متغیر باشد. دوره های شیدایی و افسردگی اغلب چند روز یا بیشتر طول می کشد.

اختلال دوقطبی چیست ؟

اختلال دوقطبی می تواند یک مشکل سلامت روان مادام العمر باشد که عمدتا بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد. این بر احساس شما تأثیر می گذارد و خلق و خوی شما می تواند به شدت تغییر کند.

اختلال دوقطبی یک وضعیت سلامت روان است که با تغییر خلق و خو از شیدایی به افسردگی مشخص می شود. اگرچه مدیریت اختلال دوقطبی می تواند چالش برانگیز باشد، درمان ها و استراتژی های موثر بسیاری در دسترس هستند.

اختلال دوقطبی یک بیماری نادر نیست. در واقع، مؤسسه ملی سلامت روان می گوید که 2.8٪ منبع مورد اعتماد بزرگسالان ایالات متحده – یا حدود 5 میلیون نفر – دارای تشخیص اختلال دوقطبی هستند.

این بیماری در گذشته به عنوان افسردگی شیدایی و بیماری دوقطبی شناخته می شد.

علائم اصلی اختلال دو قطبی

• 1- دوره‌های افسردگی شدید: در این دوره‌ها، فرد احساس ناراحتی، بی‌اشتهایی، خستگی، بی‌خوابی و افکار منفی دارد.
• 2- دوره‌های منی: در این دوره‌ها، فرد احساس خوشبختی، هیجان، خوداعتمادی بالا، کمبود خواب، تغییرات در رفتار و فعالیت‌های جسمانی دارد.
• 3- دوره‌های مخلوط: در این دوره‌ها، فرد همزمان علائم دوره‌های افسردگی و منی را تجربه می‌کند. به عنوان مثال، فرد ممکن است احساس ناراحتی و غمگینی کنار با هیجان و خوشحالی کند.
• 4- تغییرات در خواب، اشتها و وزن: فرد ممکن است تغییرات بزرگی در خواب، اشتها و وزن خود تجربه کند.
• 5- تغییرات در تفکر و رفتار: فرد ممکن است تفکر و رفتار خود را تغییر دهد. به عنوان مثال، ممکن است از دیدن چیزهایی که قبلاً دوست داشته، لذت نبرد.
• 6- افکار منفی و خودکشی: فرد ممکن است به خاطر احساسات منفی و افکار تلخ، به خودکشی فکر کند.

این دوره ها ممکن است از چند روز تا چند هفته یا بیشتر طول بکشد.

اگر با اختلال دوقطبی زندگی می‌کنید، گزینه‌های درمانی زیر می‌توانند به شما کمک کنند تا مدیریت اپیزودهای خلقی را یاد بگیرید، که می‌تواند نه تنها علائم، بلکه کیفیت کلی زندگی شما را نیز بهبود بخشد.

انواع بیماری دوقطبی

چهار نوع شایع اختلال دوقطبی وجود دارد. دوقطبی I و II رایج ترین انواع هستند.

دوقطبی I (نوع 1)

برای داشتن I دوقطبی، فرد باید دوره های شیدایی را تجربه کند. برای اینکه یک رویداد به عنوان یک دوره شیدایی در نظر گرفته شود، باید:

• شامل تغییرات خلقی یا رفتارهایی است که برخلاف رفتار معمول فرد است
• بیشتر روز، تقریباً هر روز در طول اپیزود حضور داشته باشید
• حداقل 1 هفته طول بکشد، یا آنقدر شدید باشد که فرد نیاز به مراقبت فوری بیمارستانی داشته باشد
• افراد مبتلا به دوقطبی I معمولاً دوره های افسردگی نیز دارند، اما برای تشخیص دوقطبی I نیازی به یک دوره افسردگی نیست. برای تشخیص
• دوقطبی I، فرد نباید شرایط دیگری داشته باشد که بتواند علائم را توضیح دهد.

دوقطبی II (نوع 2)

دوقطبی II همچنین شامل خلق و خوی بالا و پایین است، اما علائم افسردگی به احتمال زیاد غالب است و علائم شیدایی آن شدت کمتری دارد. این نوع کمتر شدید شیدایی به عنوان هیپومانیا شناخته می شود.

برای تشخیص اختلال دوقطبی II، فرد باید:

• حداقل یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده باشند
• حداقل یک دوره هیپومانیا داشته اند
• شرایط دیگری که بتواند علائم را توضیح دهد ندارد

اختلال سیکلوتیمیک

اختلال سیکلوتیمیک شامل تغییرات خلقی و تغییراتی مشابه دوقطبی I و II است، اما این تغییرات ممکن است کمتر چشمگیر باشد. فرد مبتلا به اختلال سیکلوتیمیک حداقل به مدت 2 سال یا برای کودکان و نوجوانان 1 سال علائم هیپومانیا و دوره های افسردگی را داشته است.

اختلال دوقطبی به طور دیگری مشخص نشده است

اختلال دوقطبی که به طور دیگری مشخص نشده است، یک دسته کلی برای فردی است که فقط علائم اختلال دوقطبی را دارد که با سه دسته دیگر مطابقت ندارد. علائم برای تشخیص یکی از سه نوع دیگر کافی نیست.