انزوا و تنهایی از عوامل اصلی خطر مرگ و میر برای افراد چاق است. چاقی ممکن است باعث ایجاد احساس انزوا و تنهایی در فرد شود و باعث شود که فرد به سمت فعالیت های کم تر و مصرف غذاهای ناسالم تمایل پیدا کند. برای پیشگیری از این مشکل، باید به فعالیت های اجتماعی شرکت کرد، با دوستان و خانواده زمان بگذراند و به تغذیه سالم توجه کند. همچنین، مشاوره با یک روانشناس نیز می‌تواند در مقابله با احساسات منفی و انزوا کمک کند.
اما تحقیقات جدید نشان داده است افرادی که از نظر اجتماعی منزوی، تنها و چاق هستند با خطر بیشتری برای مرگ روبرو هستند. این مطالعه شامل داده های بیش از 300000 شرکت کننده بود. کسانی که این مطالعه را نوشته اند، و همچنین سایر متخصصان، امیدوارند که تحقیقاتی مانند این منجر به مطالعات بالینی و توسعه مداخلات بهتر برای کسانی که با این موانع روبرو هستند، شود.
یک مطالعه جدید که این هفته منتشر شد، نشان داد که میزان مرگ و میر در افراد چاق که از نظر اجتماعی نیز منزوی و تنها هستند، افزایش یافته است.
دکتر لو چی (MD, PhD)، استاد دانشکده بهداشت عمومی و طب گرمسیری تولان که نویسنده مقاله نیز بود، می‌گوید در حالی که او و تیمش از این یافته‌ها شگفت‌زده نشدند.
چی گفت: یافته‌ها تعجب‌آور نیستند، زیرا مطالعات قبلی از جمله مطالعات ما که انزوای اجتماعی و تنهایی را با بیماری‌های مختلف مرتبط می‌دانند که خطر مرگ زودرس را افزایش می‌دهند.
کیدول می‌گوید که مهم است، وقتی این نوع اطلاعات را در نظر می‌گیریم، درک کنیم که چاقی تنها بخشی از یک تصویر بزرگ‌تر است. او گفت که مهم است که عمیقاً در مورد ارتباط بین سلامت جسمی و روانی فکر کنیم نه اینکه فقط به چاقی و عوامل خطر مرتبط مانند فشار خون بالا و دیابت فکر کنیم.
چاقی یک عامل خطر برای مرگ و میر است زیرا همراه با همه این بیماری های همراه است که می تواند افراد را در معرض خطر قرار دهد… [اما] ممکن است فردی در وضعیت وزنی بالاتری باشد و سپس ارزش های آزمایشگاهی برگردد و همه اینها کاملاً سالم است. بنابراین فکر می‌کنم این فقط نشان‌دهنده این است که ممکن است یک وضعیت سلامت کلی وجود داشته باشد که کسی را بیشتر در معرض خطر قرار دهد.»
محققان امیدوارند که به کار خود با گروه های متنوع تری از افراد ادامه دهند. در این مطالعه، فقدان نسبی تنوع در شرکت‌کنندگان نیز یک مسئله بالقوه در کاربرد یافته‌ها برای سایر جمعیت‌ها است. بیش از 91 درصد از شرکت کنندگان در مطالعه سفیدپوست بودند، در حالی که کمی بیش از 7 درصد یا آسیایی یا چند نژادی بودند.
کیدول گفت راه‌هایی وجود دارد که این داده‌ها می‌توانند بیشتر از کار عملی در جامعه برای افراد در هر سنی حمایت کنند. فکر می‌کنم این مداخله‌ای است که به نوجوانان، جوانان و بزرگسالان نیز انگیزه میدهد تا در یک فعالیت و در جامعه خود شرکت کنند. کیدول گفت که احساس کنند بخشی از چیزی هستند، احساس کنند که بخشی از یک جامعه هستند.
