یک مطالعه جدید نشان میدهد که کتامین ممکن است در درمان افسردگی مقاوم به درمان مؤثرتر از درمان با تشنج الکتریکی (ECT) باشد. این پژوهش که در JAMA Network Open منتشر شده است، به مقایسه اثرات کتامین و ECT در بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان پرداخته و عواملی را شناسایی کرده که میتوانند به پزشکان در شخصیسازی درمان کمک کنند.
چرا کتامین ؟
کتامین، یک داروی بیهوشی معروف، به عنوان یک گزینه درمانی جدید برای افسردگی مقاوم به درمان مطرح شده است. افسردگی مقاوم به درمان به شرایطی اطلاق میشود که بیمار به دو یا چند داروی ضد افسردگی پاسخ نداده باشد. این پژوهش نشان داده است که کتامین میتواند برای زیرمجموعهای از بیماران موثرتر باشد.
نتایج مطالعه
در این مطالعه، دانشمندان به مقایسه کتامین داخل وریدی (تزریقی) با ECT پرداختند. نتایج نشان داد که 55.4 درصد از بیماران تحت درمان با کتامین و 41.2 درصد از بیماران تحت درمان با ECT بهبود قابل توجهی در علائم افسردگی داشتند. این نتایج نشان میدهد که کتامین ممکن است برای برخی از بیماران گزینه مؤثرتری باشد.
شخصیسازی درمان
یکی از اهداف این مطالعه، شناسایی عواملی بود که میتوانند به پزشکان در پیشبینی بهترین مسیر درمانی کمک کنند. به عنوان مثال، پژوهشگران دریافتند که بیمارانی با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر، پاسخ بهتری به کتامین داشتند. این یافتهها میتواند به شکلگیری برنامههای درمانی شخصی برای بیماران کمک کند.
دلایل احتمالی
اگرچه دلایل دقیق این پاسخ بهتر به کتامین در بیماران با BMI بالا هنوز مشخص نیست، دکتر Jha پیشنهاد کرد که ممکن است این موضوع به میزان دوز مصرفی مربوط باشد. افرادی که وزن بیشتری دارند، دوز بالاتری از کتامین دریافت میکنند که ممکن است تأثیر بیشتری داشته باشد. همچنین، ارتباط بین چاقی و التهاب مزمن ممکن است نقشی در این پاسخ داشته باشد، زیرا کتامین میتواند بر مدارهایی که تحت تأثیر التهاب قرار دارند، اثر بگذارد.
دکتر مریل، که در این مطالعه شرکت نداشت، اضافه کرد که عوامل بیولوژیکی مرتبط با بافت چربی و حالت التهابی ممکن است با پاسخ بهتر به کتامین مرتبط باشند. این یافتهها نشان میدهد که بررسیهای بیشتری برای درک بهتر این ارتباطها لازم است.
نتیجهگیری
این پژوهش نشان میدهد که کتامین میتواند گزینه درمانی مؤثری برای بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان باشد و شخصیسازی درمان با توجه به ویژگیهای بیمار میتواند شانس موفقیت را افزایش دهد. به همین دلیل، مهم است که پزشکان قبل از تصمیمگیری در مورد مسیر درمانی، با بیماران خود مشورت کرده و تمامی گزینههای موجود را در نظر بگیرند.
